Field Practice en eerste week op de Africa Mercy!

Hallo allemaal,

Inmiddels ben ik aangekomen op het schip de Africa Mercy! 

Op vrijdag (4 november) zijn we met de Onboarding groep vanuit Abomey naar Cotonou gereden, waar het schip voor de kant ligt.

Voor de field practice, als afsluiting van het onboarding programma. Hebben we twee weken in het Children's home, House of Hope, allerlei klusjes gedaan en activiteiten met de kinderen ondernomen.

Op vrijdag 21 oktober zijn we aangekomen in Cotonou Benin. De vluchten waren goed! En het begon overigens al bijzonder... De eerste vlucht zou van Dallas naar Washington gaan maar deze was vertraagd. Dus toen zijn we om geboekt via Chicago. De volgende vlucht was naar Brussel, en de laatste vlucht naar Cotonou (Benin) was met een tussenstop in Abidjan (Ivoorkust). Het leverde ons wel mooi Economy plus stoelen op, op de vlucht van Chicago naar Brussel dus we hadden mooi wat extra beenruimte!

Toen we aankwamen in Cotonou en we stapten het vliegtuig uit, dit is ook meteen de eerste keer dat ik in Afrika ben! Erg bijzonder! Op het vliegveld werkt het toch even wat anders, meer chaotisch dan dat je gewend bent. Maar het ging allemaal vlotter dan ik had verwacht!
We konden direct al wat bagage richting het schip sturen wat we eerst niet nodig waren. Ook ontmoeten we André onze chauffeur voor de komende twee weken. Alle bagage op het dak laden van zijn busje, en met zijn allen eerst even ergens wat eten. Dan krijg je meteen ook een indruk hoe het verkeer is in Cotonou, overal brommers en meestal draagt alleen de bestuurder een helm. Vaak is het een bouwhelm... Of ze zitten met zijn 4en op één brommer. Ik heb een video toegevoegd waar je een idee krijgt van het verkeer in Cotonou.

Ook hebben we deze avond Daslin ontmoet, voormalig medewerkster van Mercy Ships, die het children's home is gestart een aantal jaar geleden. Daarna hebben we eerst in Cotonou in een hotel overnacht. Naar Afrikaanse maatstaven was dit een prima hotel :). We hadden een douche met koud water en een toilet zonder wc-bril. Maar ik had een bed waarop ik kon slapen! Want na die lange vluchten ben je wel moe...

De volgende dag, op zaterdag, zijn we naar Abomey gereden, dit was een rit van ongeveer 2,5 uur. En de weg was verrassend goed! Ik hoorde later van anderen dat dit tot een aantal jaar geleden veel slechter was, maar nu is de weg geasfalteerd en zonder gaten. Eerst naar het hotel toe waar we de komende twee weken zouden verblijven. En ook zijn we deze dag al even naar het Children's home geweest om even te kijken. Het is wel even wennen want je krijgt aan alle kanten aandacht van de kinderen want er komt bezoek! In het huis zitten ongeveer een 60 kinderen in de leeftijd van 3 t/m 18 jaar. Als ze 18 jaar oud zijn dan gaan ze op zichzelf wonen.

Op zondag zijn we s'ochtends naar de kerkdienst van het huis zelf geweest. Deze wordt door de kinderen zelf verzorgd, waarin de oudere kinderen de leiding nemen. Wat een volume komt hier vanaf als ze beginnen te zingen! De preek werd verzorgd door André, onze chauffeur, in de lokale taal Fon. Dus daar heb ik weinig van meegekregen...
S'middags zijn we met alle jongens ouder dan 10 jaar wezen zwemmen in een zwembad van een hotel. De meesten hadden nog nooit gezwommen dus dit was wel een uitdaging. Met zijn 21en in André zijn busje... Dat kan ook alleen in Afrika! Dus op zoek naar een zwembad, in het eerste hotel zwembad werden we niet toegelaten maar bij de tweede wel. Het was een erg geslaagde middag!

De eerste week hebben we een aantal klusjes gedaan. Een deel van de groep is begonnen om een aantal muren te schilderen. We hebben o.a. een aantal elektriciteit kabels onder de grond gebracht, die eerst van het ene gebouw naar het andere gebouw boven de grond waren opgehangen. Deze kabels werden kapot gereden door een vrachtauto die zand kwam brengen, de vrachtauto was te hoog... Toen hebben we besloten om deze onder de grond te brengen zodat dit niet weer kon gebeuren, de kabels waren ook al in een slechte staat dus het was ook wel nodig om deze te vervangen. Ook hebben we geholpen bij het bouwen van een muur om het terrein in twee delen op te delen. De geul voor de fundering wordt met de hand gegraven en de stenen worden op locatie gemaakt!

In de tweede week hebben we in de slaapzalen van de jongens en van de meiden nieuwe ventilators opgehangen, want de meesten werkten niet meer. Ook hebben we een aantal kasten gerepareerd op de slaapzalen die bijna uit elkaar vielen. Dus we hebben onszelf erg nuttig gemaakt deze twee weken!

Naast alle klusjes hebben we ook een speldag georganiseerd met alle kinderen. We hadden een 6 tal spellen bedacht:
- Bowlen met waterflessen
- Bingo met engelse woordjes
- Bananen eet wedstrijd
- Waterballon overgooien
- Doel trappen, met extra punten als je door de autoband heen schiet
- Estafette hindernisbaan

De kinderen hadden we ingedeeld in 6 groepen, met zoveel mogelijk de leeftijd eerlijk verdeeld. En aan het eind hadden we voor alle kinderen een medaille! We hebben erg veel lol gehad in het organiseren en om te zien dat de kinderen in de groepen mekaar helpen, van jong tot oud.

Het was erg leuk en leerzaam om twee weken in het Children's home te zijn. Om op deze manier al kennis te maken met Afrika voordat je naar het schip gaat. Ook om dit samen met de Onboarding groep te mogen doen, je leert elkaar daardoor beter kennen. En om te zien wat de kinderen hebben en niet hebben. Toen ik aan het werk was in de slaapzalen, dan zie je de bedden en eigenlijks is dat het enigste wat echt van henzelf is. Dan besef je wel dat je een bevoorrechte jeugd hebt gehad!

En dan is het zover! Op vrijdag 4 november zijn we naar Cotonou gereden om naar het schip te gaan! Wat is dit bijzonder als je er al een tijdje naar hebt toegeleefd! De eerste dag is wel overweldigend, je ontmoet heel veel mensen in een korte tijd dus de naam ben je alweer gauw vergeten... Maar dat wordt je gauw vergeven omdat iedereen dat heeft.
Het eerste weekend heb ik het rustig aan gedaan, het schip verkennen en de was doen. Want twee weken in Abomey, veel zweten, dan is de kleding wel aan een was toen.

De maandag ben ik begonnen met mijn werk als Engineering Storeman, de eerste week bestond vooral uit ingewerkt worden door mijn collega uit Madagaskar.

In mijn volgende blog ga ik meer vertellen over het leven op de Africa Mercy!

Nogmaals heel hartelijk dank voor alle donaties die zijn binnen gekomen, tot nu toe ruim €1300!!!

Groet,

Ruben